ChristMass

Mijn verhaal - Christien (vervolg 3)

 

 

Inmiddels zijn we al weer twee maal bij de huisarts geweest. De eerste maal dingen doorgenomen. Daar moesten we dus een uitdraai voor hebben van het elektronisch dossier en helaas hadden ze verzuimd die er bij te doen. De arts had geen tijd om te kijken naar de zweren op mijn lijf of hoe dik mijn benen waren van het vocht. Hij wou ook geen bloeddruk opnemen, We moesten maar een nieuwe afspraak maken en dan kon hij gelijk die dingen er bij meenemen. Ik kon al wel vast een afspraak maken bij een internist.

Dus weer opnieuw het elektronisch dossier gaan opvragen. Nog geen dag later belden ze al om te laten weten dat ik ook hiervoor een bijdrage moest betalen van 10 euro. Massius had iets van laat maar, we betalen dat gewoon, maar ik ben er tegen in gegaan. De vorige keer had ik alles willen hebben en moest daat 10 euro uiteindelijk voor betalen. Dat hun verzuimen om daar het elektronisch dossier aan toe te voegen is niet aan mij te wijten, maar aan hen zelf. Nu is het de huisarts die opdracht geeft om het dossier op te vragen, zodat wij samen met hem deze kunnen doornemen. Uiteindelijk konden we deze dan een week later ophalen en hoefden niet nogmaals te betalen.

Wij hebben hier thuis dat dossier samen doorlopen en staan verbaasd over diverse artsen. Als je weet wat ze jouw vertelden tijdens een controle dan is dat wat zij schreven aan de huisarts een compleet tegenstrijdig verhaal. Was ik nu alleen naar artsen etc. geweest, dan zou ik kunnen zeggen, ik heb de dingen dan nooit goed begrepen. Maar wij zijn altijd samen geweest, dan zouden twee personen dus verkeerd begrijpen / interpreteren wat zij jou als patiënt vertellen.

Het is onvoorstelbaar. Ik kan een ieder die te maken heeft met al dit soort dingen alleen maar adviseren, vraag je complete dossier, inclusief elektronisch dossier op en neem dat door. De arts mag niets wijzigen in je dossier, maar wel regels, woorden etc. deleten op jouw verzoek.

De afspraak bij de internist hebben we ook gemaakt, ik kan daar eind september dan terecht. Eerder was wel mogelijk, maar dan eerst een consult bij een assistent en dan een vervolg afspraak met een arts van hun keuze.

Vandaag, vrijdag de 24e augustus dan weer naar de huisarts geweest (eind van deze maand is hij er voor het laatst). Dossier doorgenomen en daar afspraken over gemaakt. Alles wat niet klopt zal hij eruit halen, zo ook al die onzin m.b.t. Fibromyalgie en cognitieve gedragstherapie. Zodra daar door hem de wijzigingen in zijn aangebracht, maakt hij een brief voor de internist zodat die mee kan naar de afspraak aldaar. Weer heeft hij geen tijd genomen om de lichamelijke problemen door te nemen. Voor mijn bloeddruk moest ik maar een nieuwe afspraak maken bij de assistente, zodat deze dat dan een keer doet. Aansluitend dus die afspraak gemaakt bij de assistente. Volgende week kan dat dan gedaan worden, controle op mijn bloeddruk. De bloeddruk was dan 190 over 110 en ik moet dan maar over een maandje nog eens laten controleren want dit was niet te hoog volgens de assistente.

Voor nu laat ik het even hierbij, alhoewel ik wel benieuwd ben hoe dan straks weer verder. Zodra ik weer wat heb te melden, dan lees je dat hieronder verder.

Eindelijk dan op donderdag de 20e september om 9 uur de afspraak bij de internist. Om 08.15 uur van huis met de auto. Eerst een nieuw ponsplaatje laten maken, want we hebben dan nu ook een nieuwe huisarts omdat onze huisarts weg is bij het gezondheidscentrum.

Bij de internist werd ik opgeroepen door een arts in opleiding. Verhaal noteren, uitkleden, onderzoeken en vragen beantwoorden. Vervolgens weer aankleden en in de wachtkamer plaats nemen. Zij zou met de internist overleggen hoe verder. Eindelijk mag je dan toch bij de internist komen, weer veel vragen, weer uitkleden, weer onderzoek, weer aankleden en met een handvol papierwerk stond ik weer buiten.

Eerst langs de röntgen afdeling een foto laten maken van hart en longen, dan langs de dermatoloog voor het maken van een afspraak. Ik kon gelijk blijven zitten, want ze gingen nu direct een plekje zoeken. De huidspecialiste kwam mij ophalen en onderzocht mijn prachtige met oedeem gevulde benen. Dat werd dus gelijk zwachtelen. Eerst werden beiden benen ingevet met vaseline. Vervolgens een soort van elastisch gaas er omheen geplakt. Daar overheen werd de elastische plaktape strak er omheen gewikkeld. Dat moet dan blijven zitten tot dinsdag, want de benen en voeten moeten eerst dunner zijn voor het kunnen aanmeten van twee elastische kousen.

Douchen kan dus alleen met twee vuilniszakken over de benen getrokken. Lopen gaat met moeite, zo strak dat alles zit. Gelukkig pasten mijn schoenen nog aan. Volgens de huidspecialiste worden dan ook de zweren, nu ook al in mijn gezicht, veroorzaakt doordat er belemmeringen zijn in de doorbloeding. Omdat ik al zo benauwd ben moeten we dat dus nu extra in de gaten houden. Zodra ik te benauwd ga worden mag de tape er direct van afgeknipt worden en moeten wij het ziekenhuis bellen. Ook moeten we even de doorbloeding in de gaten houden aan de tenen.

Verder langs de chirurg voor het maken van een afspraak, dat is dan in de eerste week van oktober. Aansluitend bloed laten prikken op van alles en nog wat, o.a. suiker, schildklier, borrelia en nog wat dingen.  En toen weer naar huis waar we dan om precies 13.13 uur weer aankwamen. Dat was dus even naar het ziekenhuis, duurde maar 5 uur. Maar in ieder geval eindelijk een serieuze reactie op de oedeem en huidproblemen.

Het is nu zondag 23 september, ik heb weinig kunnen slapen met die benen, krijg de ene krampaanval na de ander als ik lig. Nu heb ik dat ook al bij het lopen, of als er tegen de benen wordt gestoten, maar ja, ook daar raak je natuurlijk aan gewend. Lopen gaat moeilijk omdat de tape heel strak zit en dan gaat drukken op plekken waar spanning op komt te staan. Ook ben ik heel erg benauwd en jeukt mijn huid verschrikkelijk, het is om gek van te worden. We merken dat de benen en voetdeel onder de tape dunner aan het worden is, maar aan de voorvoet en aan de bovenzijde van de tape dikker. Het lijkt dus weggedrukt te worden naar andere plekken. Nog even volhouden.....

Dinsdag de 25e werd dan eindelijk de zwachtels van mijn benen geknipt, wat een opluchting, heerlijk. Wat waren mijn benen trouwens weer mooi afgeslankt, ik herkende ze bijna niet meer terug. Er werd nog wel even een arts bij gehaald, zij besloten samen dat mijn oude elastische kousen maar tijdelijk moesten worden gedragen. Daarnaast dan in oktober een onderzoek van de bloedvaten in de benen en dan daarna het laten aanmeten van nieuwe elastische kousen. Ze hielp mij om de kousen aan te krijgen en liet Massius zien hoe hij kon helpen daarbij. Met uittrekken van die dingen moet hij altijd al assisteren omdat dat bij mijzelf nog nooit is gelukt.

Nu dus in afwachting van de volgende afspraken maar weer rustig aan doen. Ik ben nog steeds heel erg benauwd. Maar daar is het dan wachten op de uitslagen via de internist. Morgen dan maar even bellen om een afspraak met hem te maken voor na de andere afspraken.

 

 

Mijn verhaal Christien

Mijn verhaal Christien, vervolg 1

Mijn verhaal, Christien, vervolg 2

Mijn verhaal, Christien, vervolg 4 (medisch en de invloed op je leven)

Mijn verhaal, Christien, vervolg 5 (mijn geluk klapt als een kaartenhuis uiteen) nog niet beschikbaar

Terug naar Story's

 

 

 

 

 

 


www.christmass.nl